Κουραμπιέδες σπέσιαλ (Αγρινίου) 
Είναι μια συνταγή που βρήκα σε ένα βιβλίο με παραδοσιακά γλυκά. Ένα βιβλίο ενός μάγειρα μοναχού που πήρα από το Αγίων Όρος. Είναι καταπληκτικοί κουραμπιέδες!
Υλικά
1/2 κιλό βούτυρο αγελαδινό (εγώ βάζω πρόβειο λιωμένο)
2 κρόκοι αυγών
1 κιλό αλεύρι και λίγο παραπάνω θα χρειαστεί στη συνέχεια
125 γρ. ζάχαρη
ξύσμα 1 πορτοκαλιού
ξύσμα 1 λεμονιού
1 φλιτζανάκι κονιάκ
1/2 κ.γ. σόδα
1 κ.γ. μπέικιν
250 γρ. αμύγδαλα ολόκληρα αποφλοιωμένα(ασπρισμένα)
άχνη για πασπάλισμα
2 κρόκοι αυγών
1 κιλό αλεύρι και λίγο παραπάνω θα χρειαστεί στη συνέχεια
125 γρ. ζάχαρη
ξύσμα 1 πορτοκαλιού
ξύσμα 1 λεμονιού
1 φλιτζανάκι κονιάκ
1/2 κ.γ. σόδα
1 κ.γ. μπέικιν
250 γρ. αμύγδαλα ολόκληρα αποφλοιωμένα(ασπρισμένα)
άχνη για πασπάλισμα
Εκτέλεση
Σε ένα ταψάκι στρώνουμε μια λαδόκολλα και απλώνουμε το αμύγδαλο. Το ψήνουμε στους 170 βαθμούς για 16' να ροδίσει και να τραβήξει λίγο τα υγρά του. Το αφήνουμε να κρυώσει.Κάνουμε τη ζύμη: Χτυπάμε στο μίξερ με το εξάρτημα που λέγεται μπράτσο το βούτυρο με την ζάχαρη, να ασπρίσει και να αφρατέψει καλά. Όσο πιο πολύ αφρατέψει τόσο καλύτερος θα γίνει ο κουραμπιές. Ρίχνουμε το ξύσμα πορτοκαλιού-λεμονιού, τους κρόκους έναν έναν να απορροφηθούν. Διαλύουμε γρήγορα τη σόδα στο κονιάκ και το ρίχνουμε κι αυτό να χτυπηθεί στο βούτυρο. Ανακατεύουμε το 1 κιλό αλεύρι με το μπέικιν και χαμηλώνουμε την ταχύτητα του μίξερ.
Ρίχνουμε σιγά σιγά το αλεύρι καθώς το ζύμωμα συνεχίζεται. Αν χρειαστεί λίγο ακόμα, προσθέτουμε αλεύρι όσο πάρει. Η ζύμη πρέπει να είναι μαλακή και εύπλαστη κι ας κολλάει λίγο στο χέρι. Τέλος ρίχνουμε και τα αμύγδαλα, χτυπάμε λίγο ακόμα να σκορπιστούν μέσα στη ζύμη και σταματάμε το χτύπημα. Τη βάζουμε στο ψυγείο να ξεκουραστεί. Έπειτα κόβουμε κομμάτια 30 γρ. και τα πλάθουμε μπαλάκια 3 εκατοστών διαμέτρου. Τα τοποθετούμε σε ταψί με λαδόκολλα και τα ψήνουμε στους 160 -170 βαθμούς για 30' - 35' να βγουν άσπροι. Αν θέλουμε τους ραντίζουμε με ανθόνερο μόλις βγουν καυτοί από το φούρνο.
Αφήνουμε να κρυώσουν καλά. Αν έχουν σκασίματα, δεν μας ενοχλούν γιατί τους βουτάμε σε μπόλικη άχνη και τους τινάζουμε ανάμεσα στα χέρια μας να φύγει η περιττή. Οπότε η άχνη μπαίνει ανάμεσα στις ρωγμές και τις καλύπτει. Έτσι γίνεται πιο νόστιμοι. Αν θέλουμε να είναι πιο γλυκοί κοσκινίζουμε από πάνω με επιπλέον άχνη.
Αν κατά το πλάσιμο μας διαλύουν στα χέρια τότε τους ζυμώνουμε στο μίξερ, λίγο ακόμα.
Ούτε στους δικούς μου κουραμπιέδες δεν έδωσα τόσες λεπτομέρειες.